Το τοπίο της λίμνης

Η στάθμη της λίμνης Πλαστήρα παρουσιάζει έντονη διακύμανση λόγω των απολήψεων νερού. Συγκεκριμένα, η στάθμη μεταβάλλεται από τη στάθμη υπερχείλισης (792 m), ως τη στάθμη υδροληψίας (776 m). Η διακύμανση αυτή αλλοιώνει σημαντικά την όψη του τοπίου. Σ' αυτό το τεύχος εξετάζεται η αισθητική του τοπίου της λίμνης, και κυρίως η αισθητική επίδραση της μεταβολής της στάθμης. Το συμπέρασμα είναι ότι για στάθμες περίπου 786 m ή μεγαλύτερες το τοπίο παρουσιάζει ελάχιστες αλλοιώσεις και όλοι οι παρατηρητές το αντιλαμβάνονται ως υπέροχο. Για μικρότερες στάθμες, και μέχρι περίπου 782 m, το τοπίο παρουσιάζει σημαντική αλλοίωση, κυρίως λόγω της νεκρής ζώνης που αποκαλύπτει η ελάττωση της στάθμης· οι περισσότεροι μη τακτικοί παρατηρητές το βρίσκουν όμορφο, αλλά πολλοί μόνιμοι κάτοικοι και τακτικοί επισκέπτες εντοπίζουν προβλήματα. Για ακόμα μικρότερες στάθμες, μόνο οι μη τακτικοί παρατηρητές μπορεί να βρουν ικανοποιητικό το τοπίο, και μόνο σε μερικές θέσεις παρατήρησης. Εκτός από τη μεταβολή της στάθμης, εντοπίζονται και αισθητικά προβλήματα στο δρόμο, στα πλεούμενα, στα κτίρια, στις πινακίδες και στη φωτορύπανση, και διαπιστώνεται η ανάγκη προστασίας της περιοχής. Επίσης, γίνονται ορισμένες προκαταρκτικές προτάσεις για τη δημιουργία τουριστικών αξιοθέατων και υποδομής που να ταιριάζουν στη φυσιογνωμία του τοπίου.