Αποτίμηση της αξιοπιστίας των κλιματικών προγνώσεων με βάση συγκρίσεις με ιστορικές χρονοσειρές

Καθώς η διαψευσιμότητα είναι ένα ουσιώδες στοιχείο της επιστήμης (Karl Popper), πολλοί έχουν αμφισβητήσει την επιστημονική βάση των κλιματολογικών προβλέψεων βασιζόμενοι στο ότι δεν είναι διαψεύσιμες ή επιβεβαιώσιμες προς το παρόν. Αυτή η κριτική προκύπτει από το επιχείρημα ότι είναι ανάγκη να περιμένουμε αρκετές δεκαετίες πριν να μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο αξιόπιστες είναι οι προβλέψεις. Ωστόσο, στοιχεία διαψευσιμότητας ήδη υπάρχουν, δεδομένου ότι πολλά από τα αποτελέσματα των κλιματικών μοντέλων περιέχουν χρονοσειρές για χρονικές περιόδους στο παρελθόν. Ειδικότερα, τα μοντέλα του IPCC Third Assessment Report (TAR) έχουν προβάλει το μελλοντικό κλίμα αρχίζοντας από το 1990. Άρα, υπάρχει μια 18χρονη περίοδος για την οποία η σύγκριση των αποτελεσμάτων των μοντέλων και της πραγματικότητας είναι δυνατή. Στην πράξη, τα εξαγόμενα των κλιματικών μοντέλων ανάγονται σε λεπτότερες χωρικές κλίμακες (downscaling) και εξάγονται συμπεράσματα για την εξέλιξη του κλίματος σε διάφορες περιοχές. Έτσι, είναι ουσιώδες να γίνουν τέτοιες συγκρίσεις σε κλίμακα περιοχής και σημειακή παρά σε κλίμακα πλανητική ή ημισφαιρίου. Σε αυτή τη μελέτη έχουμε αντλήσει ιστορικές χρονοσειρές θερμοκρασίας και κατακρήμνισης μήκους τουλάχιστον 100 ετών από ένα αριθμό σταθμών από όλο τον κόσμο. Επίσης αντλήσαμε τα εξαγόμενα από ένα αριθμό κλιματικών μοντέλων, εξαγάγαμε τις χρονοσειρές σε σημεία των κανάβων των μοντέλων που είναι πλησιέστερα στον κάθε σταθμό και παραγάγαμε μια χρονοσειρά για τη θέση του κάθε σταθμού με τη μέθοδο της βέλτιστης γραμμικής παρεμβολής. Τέλος, για να αποτιμήσουμε την αξιοπιστία των προγνώσεων των μοντέλων, συγκρίναμε τα ιστορικά δεδομένα με τα αποτελέσματα των μοντέλων χρησιμοποιώντας διάφορους στατιστικούς δείκτες, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η μακροπρόθεσμη μεταβλητότητα, για κλίμακες από μηνιαία μέχρι κλιματική (υπερετήσια). Βασισμένοι σε αυτές τις αναλύσεις, συζητούμε τη χρησιμότητα των μελλοντικών προγνώσεων των κλιματικών μοντέλων από υδρολογική οπτική, με πλαίσιο αναφοράς τη μακροπρόθεσμη αβεβαιότητα.